In 2024 moet een buitenlandse werknemer méér verdienen om onder de 30%-regeling te vallen. Dit komt door de jaarlijkse verhoging van de salarisnormen die voor deze speciale regeling voor ingekomen werknemers gelden. Daarnaast zitten er per 2024 extra grenzen aan de toepassing van de regeling.
De 30%-regeling voor ingekomen werknemers geldt voor buitenlandse werknemers met een specifieke deskundigheid die schaars is in Nederland. De Belastingdienst gaat ervan uit dat een werknemer aan dit deskundigheidsvereiste voldoet als hij minimaal een bepaald salaris verdient. In 2024 moet een werknemer minimaal het volgende belastbare jaarloon verdienen (exclusief de vrijstelling) om in aanmerking te komen voor de 30%-regeling:
Voor wetenschappers en onderzoekers bij bepaalde onderwijs- en onderzoeksinstellingen geldt geen salarisnorm.
Per 2024 geldt voor het eerst wel een bovengrens voor het loon dat onder de 30%-regeling mag vallen (artikel). Deze is gelijk aan de norm voor de Wet normering topinkomens (WNT), de zogenoemde balkenendenorm. Die bedraagt in 2024 € 233.000.
Daarnaast is in december via het Belastingplan voor 2024 last minute een versobering doorgevoerd die inhoudt dat ingekomen werknemers alleen de eerste 20 maanden waarin de regeling wordt toegepast 30% van hun loon onbelast mogen ontvangen. Daarna hebben zij 20 maanden recht op 20% en dan nog 20 maanden op 10% van het loon. Na die 60 maanden is het recht op een onbelaste vergoeding voor extraterritoriale kosten via de 30%-regeling voorbij.
In de praktijk zal een lager percentage dan 30% in 2024 nog niet voor veel expats aan de orde zijn. Het kabinet gaat de 30%-regeling dit jaar evalueren en wil de uitkomsten van die evaluatie vóór de zomer aan de Tweede Kamer aanbieden. Als de wet naar aanleiding van de evaluatie moet worden gewijzigd, kan dat via het Belastingplan 2025.
Als een werknemer aan alle voorwaarden voor de 30%-regeling (tool) voldoet, kan hij tot 30% van zijn loon (inclusief de vergoeding) onbelast uitbetaald krijgen als vaste vergoeding voor zijn extra kosten door het tijdelijke verblijf in Nederland. Hier hoeft geen bewijs voor in de loonadministratie te worden opgenomen, het is een forfaitair percentage.De werkgever kan er ook voor kiezen om de werkelijke extraterritoriale kosten aan de werknemer te vergoeden. Hiervoor geldt in de werkkostenregeling een gerichte vrijstelling voor maximaal vijf jaar, op voorwaarde dat de kosten en de vergoeding netjes in de loonadministratie worden bijgehouden.