Voorwaardelijke aandelenopties die een werknemer twee jaar vóór hij uit dienst gaat heeft verkregen, tellen mee voor het bepalen van de hoogte van zijn vertrekvergoeding en dus ook voor de eventuele pseudo-eindheffing excessieve vertrekvergoeding.
Als een organisatie een vertrekkende werknemer een ontslagvergoeding meegeeft van meer dan € 540.000, moet de werkgever boven op de gebruikelijke loonheffingen een pseudo-eindheffing (tool) van 75% van de vertrekvergoeding betalen over het deel van de vertrekvergoeding dat boven die grens ligt. Bij het bepalen van het bedrag van de vertrekvergoeding tellen bepaalde aandelenoptierechten die zijn verkregen in het kalenderjaar vóórdat de werknemer uit dienst ging (tools) niet mee vanwege een uitzonderingsregel.
De Hoge Raad oordeelde eind 2016 dat deze uitzonderingsregel ook geldt voor aandelenoptierechten die nog niet onvoorwaardelijk waren vóór het kalenderjaar voorafgaande aan het kalenderjaar waarin de werknemer uit dienst ging. Als een werknemer bijvoorbeeld in 2018 uit dienst gaat en in 2016 voorwaardelijke aandelenoptierechten kreeg, tellen die rechten dus niet mee voor de pseudo-eindheffing excessieve vertrekvergoedingen.
Werkgevers zouden die uitzondering kunnen gebruiken om aandelenoptierechten mee te geven aan werknemers van wie ze al weten dat ze in de toekomst uit dienst zullen gaan en zo onder de grens voor de pseudo-eindheffing te blijven.
De op Prinsjesdag voorgestelde wijziging in de Wet op de loonbelasting zorgt ervoor dat voorwaardelijke aandelenoptierechten, die aan een werknemer zijn toegekend vóór het jaar vóór het kalenderjaar waarin hij uit dienst gaat en onvoorwaardelijk geworden zijn in het jaar voor uitdiensttreding, toch meetellen voor de pseudo-eindheffing excessieve vertrekvergoedingen. Werkgevers kunnen de uitspraak van de Hoge Raad dan niet langer gebruiken om de pseudo-eindheffing te omzeilen.
Download de Miljoenennota 2018 en het Belastingplan 2018 direct op Rendement.nl, zodat u snel de achtergrondinformatie bij de hand heeft.