Onlangs heeft de Hoge Raad zich uitgesproken over de wijze waarop u iPads moet behandelen binnen de loonbelasting. De rechtsvraag waarover de Hoge Raad zich moest buigen, was of de in 2010 verstrekte iPads onder de wettelijke categorie communicatiemiddelen of computers vielen.
In het nieuwsartikel 'Loonheffing bij verstrekking iPad?' kon u lezen dat Advocaat-Generaal Niessen van mening is dat de iPad fiscaal gezien een communicatiemiddel is. Dit standpunt is niet in lijn met het oordeel van Gerechtshof Amsterdam. Dit hof was van mening dat de iPad het beste gezien kan worden als een communicatiemiddel. De kwalificatie computer of communicatiemiddel maakte voorheen veel uit. Tablets vallen volgens de Hoge Raad onder de regels van computers en dergelijke apparatuur. Het vergoeden of verstrekken van een tablet kon onder de oude regels voor vergoedingen en verstrekkingen onbelast gebeuren bij een zakelijk gebruik van minimaal 90%.
Als tablets zouden gelden als communicatiemiddel, zou onbelaste vergoeding of verstrekking al bij meer dan 10% zakelijk gebruik mogelijk zijn geweest. Onder de werkkostenregeling is het onderscheid tussen communicatiemiddelen en computerapparatuur niet meer relevant. Als u vindt dat de werknemer de tablet nodig heeft voor zijn werk, valt hij onder het noodzakelijkheidscriterium (tool) en is dan belastingvrij, ongeacht het privégebruik. En kunt u het apparaat niet onder het noodzakelijkheidscriterium kwijt, dan kan de tablet nog onder de gerichte vrijstelling vallen die geldt voor hulpmiddelen die de werknemer voor minstens 90% zakelijk moet gebruiken.
Hoge Raad, 11 september 2015, ECLI (verkort): 2496