Als manager bent u regelmatig bezig met het zoeken naar en aannemen van nieuwe medewerkers. Soms denkt u misschien de ideale kandidaat te hebben gevonden. Vanuit die gedachte biedt u hem meteen een contract voor onbepaalde tijd aan. Maar tijdens zijn proeftijd van twee maanden blijkt hij toch tegen te vallen, waardoor u hem liever een contract voor bepaalde tijd aanbiedt. Mag dat?
Tijdens een proeftijd kunt u uitgebreid kennismaken met een nieuwe medewerker. Maar valt dit tegen of klikt het gewoon niet tussen u en uw nieuwe collega, dan kunt u eenvoudig afscheid van elkaar nemen tijdens de proeftijd. In principe mag een proeftijd maximaal één maand duren, tenzij er sprake is van een arbeidsovereenkomst van twee jaar of langer of voor onbepaalde tijd. Maar misschien wilt u niet van hem af, maar wilt u wel wat zekerheid inbouwen. U kunt dan tijdens de proefperiode alsnog een contract voor bepaalde tijd aanbieden, zolang u maar kunt aantonen dat u geen misbruik maakt van de proeftijd om onder een langdurig contract uit te komen.
In een zaak waar de voorzieningenrechter in Eindhoven zich onlangs over boog, kreeg een medewerker na een proeftijd van twee maanden vanwege een contract voor onbepaalde tijd, een contract van een half jaar aangeboden. Nadat dat contract een keer was verlengd met een half jaar kreeg hij geen nieuwe aanbieding. De man stapte naar de rechter, omdat hij vond dat zijn voormalige werkgever de proeftijd had misbruikt. Hij had twee maanden proeftijd gehad, terwijl het daaropvolgende contract maar een looptijd van een half jaar had.
De rechter koos de kant van de werkgever. Die had tijdens de proeftijd duidelijk aangegeven dat de medewerker niet aan de verwachtingen voldeed. Omdat de man graag nog een kans wilde krijgen om zich te verbeteren, besloot de werkgever hem toch niet te ontslaan. In plaats daarvan werd zijn contract voor onbepaalde tijd ontbonden en kreeg hij een halfjaarcontract. Dat was volgens de rechter geen misbruik van de proeftijd, maar juist een erg positief gebaar. Deze gang van zaken was dus niet verboden.
Voorzieningenrechter Eindhoven, 6 mei 2010, JAR 2010/184