De begrippen werknemer en medewerker worden makkelijk door elkaar gebruikt. In de HR-praktijk wordt er echter wel degelijk onderscheid gemaakt tussen de twee.
In het dagelijkse spraakgebruik worden de begrippen werknemer en medewerker al snel door elkaar gebruikt. Oppervlakkig gezien zijn het allebei personen die in dienst zijn van een bedrijf of organisatie. In HR-opzicht zijn er echter wel degelijk verschillen. Zo definieert het Centraal Bureau voor de Statistiek een werknemer als ‘een persoon die in een arbeidsovereenkomst afspraken met een economische eenheid maakt om arbeid te verrichten waartegenover een financiële beloning staat.’ De betiteling medewerker is veel algemener te definiëren. Meestal wordt dat zoiets als ‘iemand die samen met anderen in een bedrijf of organisatie werkt om een gezamenlijk doel te bereiken’.
In het eerste geval ligt de nadruk dus op de arbeidsrechtelijke relatie, namelijk die tussen werkgever en werknemer. Daarbij is de werkgever degene die de inhoud van de arbeidsovereenkomst bepaalt en de financiële beloning verstrekt. De relatie heeft daarmee ook een bepaalde hiërarchische component. Een werknemer is altijd een medewerker, maar een medewerker is niet altijd een werknemer. Iemand die bijvoorbeeld vrijwilligerswerk verricht, heeft geen arbeidsovereenkomst gesloten maar is wel medewerker te noemen.
WERKNEMER: een persoon die in een arbeidsovereenkomst afspraken met een economische eenheid maakt om arbeid te verrichten in ruil voor een financiële beloning
MEDEWERKER: iemand die samen met anderen in een bedrijf of organisatie werkt om een gezamenlijk doel te bereiken