De Wet flexibel werken (WFW) gaat in op 1 januari 2016. Werknemers krijgen dan meer mogelijkheden om hun arbeidstijden of werkplek te wijzigen. Door de WFW krijgen ze het recht om daarover een verzoek in te dienen bij de werkgever.
De Wet flexibel werken moet ervoor zorgen dat werkgevers nog meer bewust aan de slag gaan met het aanbieden van mogelijkheden voor flexibel werk. Daarom kan de werkgever onder de nieuwe wet een verzoek van een werknemer voor een andere werkplek of nieuwe arbeidstijden niet zomaar naast zich neerleggen. Ook op een wettelijk verzoek tot wijziging van de arbeidsduur – dat in de Wet aanpassing arbeidsduur is geregeld – moet hij een onderbouwde, schriftelijke reactie geven.
Het kabinet wil niet dat flexibel werken een absoluut recht wordt. Werknemers krijgen daardoor alleen een verzoekrecht en cao-partners behouden de mogelijkheid om in de cao (tools) afwijkende afspraken te maken over het recht op flexibel werken. Zij zijn immers beter in staat om in te schatten welke opties voor flexibel werken bij de sector of de organisatie passen. Bevat uw cao afspraken over flexibel werken, dan is uw organisatie niet aan de WFW gebonden. Is er niets over flexibel werken afgesproken in de cao, dan mag uw ondernemingsraad of personeelsvertegenwoordiging met de werkgever afspraken maken over de vermeerdering van de arbeidsduur of aanpassing van de werkplek of de werktijden.
Het is belangrijk dat uw organisatie is voorbereid op de WFW. Bespreek met uw werkgever de mogelijkheden om het beleid voor flexibel werken aan te passen of een procedure op te stellen als die er nog niet is. Extra informatie over de Wet flexibel werken (tools) komt hierbij van pas. Bij deze tools vindt u onder meer een overzicht van de verschillen tussen de Wet aanpassing arbeidsduur en de Wet flexibel werken.