Werkgevers willen nog wel eens de arbocatalogus verwarren met de risico-inventarisatie en -evaluatie (RI&E). Ze kunnen inderdaad beide gebruikt worden om de risico’s in kaart te brengen, maar de totstandkoming en het doel zijn heel verschillend.
Er bestaan belangrijke verschillen tussen de arbocatalogus aan de ene kant en de RI&E en het plan van aanpak aan de andere kant. Op de eerste plaats is daar de werkingssfeer. De arbocatalogus werkt op sectorniveau en de RI&E en het plan van aanpak zullen per organisatie verschillen. Andere verschillen zijn:
De arbocatalogus is niet hetzelfde als de branche-RI&E. Elke organisatie moet een RI&E hebben. Om de RI&E op te stellen, kunnen arboprofessionals gebruikmaken van een branche specifiek RI&E-instrument, ook wel bekend als de branche-RI&E. Hierin staan arbeidsrisico’s die specifiek zijn voor een bepaalde branche. Op rie.nl staat een overzicht van branches waarvoor een RI&E-instrument bestaat. De arbocatalogus is weliswaar een branche-instrument, maar gaat niet over de arbeidsrisico’s, maar over oplossingen om de risico’s weg te nemen of te beperken.
De arbocatalogus is een gezamenlijk product van de sociale partners en vindt plaats op sectorniveau. Bij de totstandkoming ervan is de arbocoördinator of de preventiemedewerker – uitzonderingen daargelaten – meestal niet rechtstreeks betrokken. Het is de bedoeling dat een arbocatalogus concrete, herkenbare oplossingen biedt die bedrijven binnen een bepaalde sector kunnen toepassen. Is een arbocatalogus eenmaal beschikbaar dan kunnen werkgevers en arboprofessionals er direct mee aan de slag.