De Wet uniformering loonbegrip, die sinds 2013 van kracht is, heeft er niet voor gezorgd dat de loonadministratie een simpeler of sneller proces is geworden. Dat blijkt uit de recente evaluatie van de administratieve lasten vóór en na de invoering van de wet.
Onderzoeksbureau Panteia heeft op verzoek van het ministerie van Financiën onderzocht wat de effecten van de invoering van de Wet uniformering loonbegrip (ULB) zijn geweest voor de administratieve lasten van organisaties. Die blijken beperkt: er is wel sprake van duidelijke vereenvoudiging, maar die werkt nauwelijks door in de administratie. Er moeten nog steeds even veel handelingen worden verricht en die zijn ook niet minder tijd gaan kosten.
Uit het onderzoeksrapport Wet uniformering loonbegrip (pdf) blijkt ook dat het uniforme loonbegrip in de praktijk niet altijd het enige loonbegrip is dat wordt gebruikt. In de loonaangifte wordt bijvoorbeeld ook nog naar het SV-loon gevraagd. Cao’s en pensioenfondsen hanteren soms nog een oud loonbegrip.
De loonadministratie is en blijft een ingewikkelde klus, ook omdat de fiscale en sociale regels voortdurend veranderen. Door alle wijzigingen in de wet- en regelgeving is het niet meer mogelijk om te ontleden wat de Wet ULB precies aan de administratieve handelingen en verplichtingen heeft veranderd. Wat de evaluatie wel duidelijk heeft gemaakt, is dat de invoering van de wet geen problemen of structurele extra lasten met zich heeft meegebracht.
Demissionair staatssecretaris Wiebes van Financiën heeft aangegeven dat hij niets meer doet met de bevindingen uit de evaluatie. Een eventuele aanpassing van het beleid laat hij aan het volgende kabinet over.
Het doel van de Wet ULB (tool) was om de loonstrook voor werknemers eenvoudiger te maken en de administratieve lasten voor werkgevers te verminderen. Sinds de komst van de wet geldt voor de loonbelasting/premie volksverzekeringen, premies werknemersverzekeringen (tool) en inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (ZVW) één loonbegrip.