Ook de arbo-adviseur zal regelmatig moeten rapporteren. Een heldere rapportage helpt bij het nemen van beslissingen over de arbozorg in de organisatie. Ook dient hij om uitgaven voor arbovoorzieningen mee te onderbouwen.
Op een bepaald moment moeten ook arbo-adviseurs hun bevindingen (tussentijds) rapporteren. Dat kan gaan om verschillende soorten rapportages voor verschillende doelgroepen (tool) en met verschillende doelen. Een rapport kan bedoeld zijn om de werkgever te overtuigen, informatie te geven of verslag te doen. Een van de belangrijkste vormen van rapporteren is de inventarisatie, evaluatie en prioritering van de arbeidsrisico’s die in de organisatie voorkomen. Het opstellen van een risicio-inventarisatie en -evaluatie (RI&E) en het maken van een plan vaan aanpak met maatregelen om de risico’s weg te nemen, zijn daar onderdeel van.
Om de aanvraag van meer budget voor arbo-uitgaven te verantwoorden, is een financiële rapportage een goed hulpmiddel. Daarmee kan de arbo-adviseur onderbouwen dat er meer geld nodig is voor bepaalde arbovoorzieningen zoals hulpmiddelen voor de thuiswerkplek, een klimaatbeheerssyteem of de aanschaf van zit-stabureau’s. Als arbovoorzieningen voortvloeien uit het gevoerde arbobeleid van de organisatie kan de werkgever deze fiscaal aantrekkelijk verstrekken. Overigens is ook de wettelijke verplichting van de werkgever om te zorgen voor gezonde en veilige arbeidsomstandigheden een argument voor het doen van bepaalde investeringen.
Ook in de werkzaamheden voor de organisatie van de bedrijfshulpverlening (bhv) komt het maken van rapportages voor. Bijvoorbeeld de evaluaties van de brand- en ontruimingsoefeningen die de bhv uitvoert. Op basis van incidentscenario’s kan de bhv verschillende noodsituaties oefenen. Die moeten worden opgevolgd door een evaluatie: wat ging er goed en wat kan er beter? Daarmee kunnen aanpassingen gedaan worden bijvoorbeeld van het aantal bhv’ers, de materialen en uitrusting van de bhv of de inrichting van de bvh-organisatie.