Mocht u een verkeersboete, die uw werknemer krijgt door een overtreding tijdens werktijd met de auto van de zaak, niet verhalen op de werknemer dan is dat een voordeel voor de werknemer en dus in principe loon. Dit is alleen anders als u met de werknemer niet bent overeengekomen dat u verkeersboetes op de overtreder zult verhalen en er geen sprake is van opzettelijk of bewust roekeloos rijgedrag. Dit blijkt uit een arrest van de Hoge Raad.
In een leaseovereenkomst zal vaak schriftelijk zijn overeengekomen dat eventuele boetes voor rekening van de werknemer zullen komen. Het niet verhalen van een boete is dan loon voor de werknemer. In deze zaak was dat echter niet overeengekomen. De werkgever had in eerste instantie de boete betaald, maar wilde deze boete doorschuiven naar de werknemer. De werknemer was het hier niet mee eens en vond dat het kosten van de werkgever waren, omdat hij de overtreding beging tijdens werktijd en in een auto van de werkgever.
De Hoge Raad gaf aan dat de verkeersboetes voor rekening moeten komen van de bestuurder en dus de werknemer. Het zou hierbij niet moeten uitmaken of sprake is van een bedrijfs- of leaseauto dan wel de eigen auto. Dit zou slechts anders zijn in heel specifieke gevallen, waarin de werkgever het begaan van de overtreding heeft bevorderd. In dat geval is geen sprake van opzettelijk of bewust roekeloos rijgedrag. De werkgever kon de boete dus op de werknemer verhalen. Mocht de werkgever de boete uiteindelijk niet verhalen op de werknemer dan is sprake van een bevoordeling van de werknemer. U moet hier als werkgever dan loonheffing op inhouden door het netto-voordeel te bruteren.
Hoge Raad, 13 juni 2008, LJN: BC8791