De werknemer heeft het recht om naar de bedrijfsarts te stappen. Maar heeft hij ook het recht om een second opinion aan te vragen? En zijn die kosten dan voor de werknemer of de werkgever? Simon Troost van de adviesdesk legt het uit.
In artikel 44 van de Arbowet staat beschreven dat de kosten voor het uitvoeren van de wet niet ten laste van de werknemer kunnen worden gebracht. Daar vallen ook de kosten van de bedrijfsarts onder.
De regeling met betrekking tot de second opinion staat in het gewijzigde Arbobesluit dat op 1 juli 2017 ingaat. De werknemer kan via de eerste bedrijfsarts een second opinion aanvragen. Omdat er in het basiscontract met de bedrijfsarts of arbodienst verplicht een lijst met bedrijfsartsen moet worden opgenomen, kan de werknemer daaruit kiezen. Ook die kosten zijn dan voor de werkgever.
Als de werknemer voor een bedrijfsarts kiest die niet is opgenomen in het basiscontract dat de werkgever heeft gesloten met de bedrijfsarts of arbodienst, is dat alleen voor de rekening van de werkgever als hij hiermee instemt. Dit valt echter buiten de reikwijdte van het Arbobesluit. Het gevolg van een dergelijk proces is namelijk dat de eerste bedrijfsarts hier niet aan mee hoeft te werken en dus ook geen informatie hoeft te verstrekken. Feitelijk hoeft hij dan niets met de second opinion te doen.
In deze editie van 'Adviseur over' staat een vraag uit de adviesdesk centraal, waarvan het antwoord is beoordeeld met vijf van de vijf sterren. Heeft u een vraag over hetzelfde onderwerp, dan kunt u die stellen aan de adviesdesk.