Nederland is 11 plaatsen gezakt naar de 38e plaats op de wereldranglijst voor het dichten van de ongelijkheidskloof tussen mannen en vrouwen. Dat blijkt uit de jaarlijkse Gender Gap Index van het World Economic Forum. Een mogelijkheid om het gat te dichten, is het verhogen van het salaris voor vrouwen.
Van de 153 onderzochte landen staat Nederland op de 38e plaats; vorig jaar was dat nog de 27e plaats. Op plaats 38 valt Nederland nog maar net in de categorie van mondiale subtoppers. De top 3 bestaat uit louter Scandinavische landen. Het World Economic Forum (WEF) baseert de ongelijkheid onder meer op economische participatie. Die stagneert in Nederland. Op dat gebied kunnen leidinggevenden bijdragen aan het verkleinen van de inkomensongelijkheid door de salarissen voor mannen en vrouwen onder dezelfde omstandigheden gelijk te trekken.
‘Vrouwen onderhandelen niet goed, ze moeten beter voor zichzelf opkomen.’ Dat is de meest aangevoerde reden voor het lagere loon van vrouwen. Maar volgens gedragseconoom Henriëtte Prast blijkt uit diepgaand onderzoek dat vrouwen die hard onderhandelen, minder vaak worden aangenomen voor een baan. Dat is volgens haar voor een groot deel te wijten aan het oordeel dat de managers over die vrouwen hebben: ‘lastig’. Als zij hun houding niet veranderen, werken ze mee aan het in stand houden van de ongelijkheidskloof.
Het WEF-onderzoek richt zich op de verschillen tussen mannen en vrouwen wereldwijd op het gebied van politieke invloed, economische participatie en toegang tot onderwijs en gezondheidszorg. Als de kloof in hetzelfde tempo gedicht wordt als nu, duurt het nog 54 jaar voordat vrouwen in West-Europa op gelijke hoogte staan als mannen. Wereldwijd duurt dat maar liefst een eeuw. In Nederland kunnen twee dingen het proces versnellen: meer leidinggevende functies aan vrouwen toebedelen en de salarissen van mannen en vrouwen gelijktrekken.
1. IJsland
2. Noorwegen
3. Finland
4. Zweden
5. Nicaragua
6. Nieuw-Zeeland
7. Ierland
8. Spanje
9. Rwanda
10. Duitsland