De brief die de Belastingdienst stuurt naar aanleiding van een verzoek om uitleg van de toerekening van invorderingsrente moet volgens de Hoge Raad worden beschouwd als een beschikking. Hiertegen kan een belastingplichtige dus bezwaar en beroep indienen.
De Belastingdienst biedt belastingplichtigen soms de gelegenheid om een aanslag in gedeeltes te betalen. Wordt hiervoor gekozen dan zal er vaak invorderingsrente om de hoek komen kijken. De man in deze zaak had ook aangegeven dat hij een navorderingsaanslag (tool) in gedeeltes wilde betalen. De Belastingdienst stuurde hem daarom acceptgiro’s met daarop alleen een bedrag vermeld. De man kon niet instemmen met een bedrag dat op één van de acceptgiro’s stond, de invorderingsrente was volgens hem te hoog. Hij vroeg daarom om uitleg bij de fiscus. De ontvanger stuurde hem daarop een brief met een overzicht van de verwerking en toerekening van de betalingen.
Bij brief met opschrift ‘Aanvraag tot het geven van een beschikking ex. artikel 4:1 Awb’ liet de man de fiscus daarop weten dat de wijze waarop zijn betalingen waren toegerekend naar zijn inzicht meebracht dat hem teveel invorderingsrente in rekening was gebracht. De fiscus stuurde daarop weer een brief met een overzicht. Tegen deze brief diende de man bezwaar (tool) in. Daarop gaf de inspecteur aan dat de uitlegbrief geen voor bezwaar vatbare beschikking was en dat de brief van de man dus niet als bezwaarschrift kon worden beschouwd. Hof Arnhem-Leeuwarden vond dat de man inderdaad geen geldig bezwaarschrift had ingediend. Maar de Hoge Raad stelde dat schriftelijke kennisgevingen zoals hier wel als beschikkingen beschouwd moeten worden. Hiertegen kan een belastingplichtige dus in bezwaar en beroep gaan. De zaak werd daarom verwezen naar een ander hof voor verdere behandeling.
Hoge Raad, 8 december 2017, ECLI (verkort): 3084