Rechters hebben al een aantal keren aangegeven dat belastingplichtigen geen rechten kunnen ontlenen aan (foute) antwoorden van de BelastingTelefoon. Nu heeft echter een rechter uitgesproken dat een man die schade leed door verkeerde informatie van de BelastingTelefoon wel mocht vertrouwen op deze informatie waardoor hij twee keer zijn reiskosten vergoed kreeg.
Tot nu toe werd door rechters aangegeven dat informatie van de BelastingTelefoon niet bindend is. Een belastingplichtige kon er dus geen vertrouwen aan ontlenen. De medewerkers van de BelastingTelefoon geven namelijk algemene informatie in de vorm van inlichtingen. Deze inlichtingen hebben een andere juridische status dan een expliciet standpunt of een toezegging van de inspecteur (infographic) van de Belastingdienst. Onlangs kwam echter de Ombudsman al met andere geluiden en nu heeft een rechter ook wat anders laten horen.
In deze zaak had een man voordat hij met zijn nieuwe baan begon de BelastingTelefoon gebeld met een vraag over zijn reiskostenvergoeding. De medewerker antwoordde hem dat hij € 0,19 per zakelijk gereden kilometer kon aftrekken van zijn loon als hij een sluitende kilometeradministratie zou bijhouden. Daarop besliste de man om bij zijn nieuwe werkgever in zijn eigen auto te blijven rijden. Hij kreeg van zijn werkgever een volledig belaste reiskostenvergoeding van € 714 per maand en trok daarnaast € 0,19 x 12.012 door hem zakelijk gereden kilometers is € 2.282 als reiskosten af in zijn aangifte. De inspecteur was het met die aftrek niet eens. De man ging in beroep, bij de rechtbank kreeg hij echter geen gelijk, maar in hoger beroep ging de rechter wel met hem mee.
Hof Den Bosch gaf aan dat de man wettelijk gezien de reiskosten niet mocht aftrekken. Maar had de man er wel op kunnen vertrouwen dat hij zoals de BelastingTelefoon had aangegeven de reiskosten kon aftrekken? De rechter stelde hier vast dat de BelastingTelefoon een inlichting verstrekt en het risico van een onjuiste inlichting ligt in principe bij de belastingplichtige maar dat kan anders zijn als:
De rechter gaf aan dat tijdens de behandeling van de zaak al bleek dat de man geen verstand van belastingen had. Hij kon dus ook niet weten dat de info over de reiskosten niet klopte. Bovendien maakte de man voor de rechter ook aannemelijk dat als hij wel de goede informatie had gehad hij voor een leaseregeling gekozen zou hebben en met die auto niet privé zou gaan rijden. Hij zou daarmee voordeliger uit zou zijn geweest dan met een reiskostenvergoeding. De rechter vond dat de man op de inlichting had kunnen vertrouwen en vond dat de reiskosten aftrekbaar waren. De man kreeg gelijk.
Gerechtshof Den Bosch, 14 oktober 2021, (gepubliceerd 20 oktober 2021(, ECLI (verkort): 3134