De Belastingdienst moet op een aanslag ook aangeven hoe het totaalbedrag voor wat betreft het belastingbedrag, de vergrijpboete en de belastingrente is opgebouwd. Een verwijzing naar een brief met uitgebreide specificatie is volgens de Hoge Raad ook voldoende.
Bij het opleggen van een aanslag moet de fiscus zich wel aan bepaalde regels houden. Zo moet de inspecteur de hoogte van de aanslag voldoende onderbouwen (tool). In een recent arrest van de Hoge Raad was het de vraag of dat voldoende was gebeurd. De man in deze zaak had vermogen op een Luxemburgse bankrekening staan. Luxemburg wisselde deze informatie uit met de Nederlandse belastingdienst en die legde op basis daarvan diverse navorderingsaanslagen (tool) op.
De inspecteur nam in de aanslagen alleen een totaalbedrag op en verwees voor de specificatie naar een brief van 23 oktober 2008. Er waren dus voor de betaling van de heffingsrente (voorloper van de belastingrente) en de boete geen beschikkingen opgesteld. De man vond dat er ten onrechte bedragen aan heffingsrente en boetes waren inbegrepen in het totaalbedrag van de navorderingsaanslag. Een vermindering van de navorderingsaanslag zou volgens de man correct zijn.
Gerechtshof ’s-Hertogenbosch stelde dat de verwijzing naar de brief voldoende was en dat er geen misverstand over kon bestaan naar welke brief de aanslag verwees. In de bijlage bij die brief was duidelijk een specificatie van de na te vorderen inkomstenbelasting, boeten en heffingsrente opgenomen. De onderbouwing van de inspecteur was voldoende en de navorderingsaanslagen bleven in stand. De Hoge Raad was het eens met dit standpunt van het gerechtshof.
Hoge Raad, 19 februari 2016, ECLI (verkort): 258