Een in België wonende Nederlandse ondernemer hoopte via de rechter Nederlandse dividendbelasting terug te krijgen. Maar na de rechtbank heeft nu ook het gerechtshof een streep gezet door dat verzoek. Nederland schendt met de heffing het Europese vrije verkeer van kapitaal niet, aldus het hof.
Nederland heft 15% dividendbelasting op winstuitkeringen (infographic). Nederlandse belastingplichtigen kunnen die heffing later weer verrekenen met de inkomstenbelasting of de vennootschapsbelasting. Buitenlandse belastingplichtigen kunnen dat niet. Juist dat verschil was een paar jaar geleden één van de argumenten om de dividendbelasting af te schaffen. Maar na een storm van kritiek ontsnapte de heffing op miraculeuze wijze uit de prullenbak.
In deze zaak draaide het om een directeur-grootaandeelhouder (dga) van een Nederlandse bv, die in België woonde. De bv keerde € 100.000 dividend uit aan de dga en hield over dat bedrag 15% dividendbelasting in. Daarnaast betaalde de dga over het verlaagde bedrag van € 85.000 nog € 21.250 aan Belgische inkomstenbelasting. De man vroeg bij de inspecteur de Nederlandse dividendbelasting terug, maar die wees dat verzoek af.
Vervolgens voerde de dga bij de rechter aan dat Nederland door de heffing het Europese vrije verkeer van kapitaal schond. Maar de rechtbank en nu ook het gerechtshof in ‘s-Hertogenbosch gingen daar niet in mee. Het hof wees er kort gezegd op dat Nederland volgens het belastingverdrag met België bevoegd is om dividendbelasting te heffen. Nederland hoeft de Belgen ook niet aan te spreken op het eventueel ontbreken van de mogelijkheid om de Nederlandse dividendbelasting te verrekenen.
Verder stelde het gerechtshof dat het recht op vrij verkeer ‘geen waarborg tegen alle nadelige gevolgen van grensoverschrijding’ biedt. En daarmee ook niet tegen een dubbele belastingheffing. Alles bij elkaar oordeelde het hof dat er van een verschil in behandeling ten nadele van de dga geen sprake was. Een teruggave van dividendbelasting bleef dus uit.
Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 20 februari 2020 (publicatiedatum 28 april 2020), ECLI (verkort): 655