UWV doet niet onder voor private verzekeraars waar het gaat om de preventie van ziekteverzuim en re-integratie. De verwachting was dat private verzekeraars effectiever zouden zijn in het realiseren van lagere verzuimcijfers en arbeidsongeschiktheid.
Onderzoek van het Centraal Planbureau (pdf) laat zien dat de organisaties die hebben gekozen voor eigenrisicodragerschap voor de Werkhervattingsregeling gedeeltelijk arbeidsgeschikten (WGA) in combinatie met een private verzekering, niet beter af zijn dan organisaties met een verzekering via UWV. Omdat de private verzekeraars de uitkeringen zelf moeten betalen, was voorspeld dat zij de werkgevers meer achter de broek zouden zitten om verzuim preventief aan te pakken en aan re-integratie te werken.
Een andere verwachting was dat de markten voor verzekeringen van de loonbetaling tijdens twee jaar ziekte en de WGA zouden samensmelten.
Beide verwachtingen zijn niet uitgekomen. Toch heeft het beleid wel gewerkt om het ziekteverzuim te verminderen en het aantal nieuwe arbeidsongeschiktheidsuitkeringen te beperken. Volgens de onderzoekers is het onverstandig om de verplichtingen van werkgevers terug te draaien (zoals een kortere loondoorbetaling bij ziekte). Dat zou het ziekteverzuim weer doen toenemen en na verloop van tijd leiden tot hogere premies.
Bij de invoering van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) is ook het hybride stelsel van publieke en private verzekeraars geïntroduceerd. Dit moest het ziekteverzuim en de arbeidsongeschiktheid verminderen. Dat is gelukt, maar als private verzekeraars niet beter gaan presteren, is er een argument minder voor de huidige hybride opzet.