De beroepsvereniging van belastingadviseurs NOB kraakt de verruiming van de definitie die bepaalt welke grootaandeelhouders straks in het zogeheten UBO-register komen te staan. Het maakt de uitvoering alleen maar ingewikkelder en leidt tot meer onzekerheid voor grootaandeelhouders.
Het register waar de zogenoemde ‘ultimate beneficiairy owners’ (UBO’s) van Nederlandse vennootschappen in komen te staan, is onderdeel van de vierde Europese witwasrichtlijn. Tot voor kort was het idee dat een UBO minstens 25% van de aandelen een vennootschap moest hebben, maar onlangs bleek dat die ondergrens in het wetsvoorstel is losgelaten. Ook personen met indirect eigendom kunnen een UBO zijn, net als sommige hogere leidinggevenden.
Die verruiming valt bepaald niet goed bij de NOB, die de wetgever nadrukkelijk vraagt om toch vooral dicht bij de UBO-definitie uit de oorspronkelijke richtlijn te blijven. In het algemeen vreest de NOB dat de regels zo complex worden dat de uitvoerbaarheid in het gedrang komt. Onder de huidige regels kan het al zeer ingewikkeld zijn om uit te vissen wie precies de UBO van een vennootschap is, aldus de NOB. Door de UBO-definitie nog verder te verruimen wordt dat probleem alleen nog maar vergroot, schrijft de NOB in zijn commentaar (pdf).
Op het gebrek aan privacy van het register is al vanuit allerlei hoeken kritiek gekomen, zoals van familiebedrijven. Nederland wil het register voor een deel openbaar maken, terwijl dat van de richtlijn niet hoeft.
Het zint de NOB ook niet erg dat de uiteindelijke definitie van wat een UBO is apart wordt uitgewerkt in een algemene maatregel van bestuur (AMvB). Aangezien de regering die zelf kan vaststellen, is de controle vanuit de Tweede Kamer op zo’n AMvB beperkt. En het valt de NOB ook tegen dat de AMvB met de definitie niet bij het wetsvoorstel is gevoegd. Daar was toch best wel tijd voor geweest in de twee jaar die al zijn verstreken sinds de Europese richtlijn is aangepast.
De verwachting is dat het UBO-register volgend jaar zomer operationeel is.