Het gaat hier dus om het onderbrengen in de vrije ruimte van een deel van de factuurwaarde van een aan werknemers verstrekte of vergoede fiets. U twijfelt waarschijnlijk omdat voor (volledig) als eindheffingsloon ten laste van de vrije ruimte aangewezen verstrekkingen in principe de factuurwaarde geldt. Alleen als er geen factuur is of deze is van een afhankelijke derde partij, moet u uitgaan van de waarde in het economisch verkeer.

Vrije ruimte inzetten

In uw geval wordt echter niet de hele fiets onbelast verstrekt of vergoed. Gaat het om een verstrekking, dan krijgen uw werknemers dus een fiets ter waarde van € 1.000 waarvan u slechts € 750 in onbelast loon omzet door gebruik van de vrije ruimte. U moet dan ook alleen die € 750 per fiets in de vrije ruimte opnemen, ongeacht de hogere factuurwaarde. De resterende € 250 – dus het deel van de verstrekte waarde dat niet als eindheffingsloon ten laste van de vrije ruimte wordt gebracht – moet u dan uiteraard wel als loon bij de werknemer verwerken. Ook in de situatie dat de werknemer voor de (door hemzelf aangeschafte) fiets van € 1.000 slechts € 750 onbelast vergoed krijgt van uw onderneming en de resterende € 250 dus al voor zijn eigen rekening komt, moet u alleen die € 750 als eindheffingsloon in de vrije ruimte verwerken. In dat geval is er immers slechts een bedrag van € 750 dat loon vormt.

Factuurwaarde

De werkgever kan overigens zelf beslissen – op eventuele afspraken hierover in de (collectieve) arbeidsovereenkomst na uiteraard – wat hij door gebruik van de vrije ruimte onbelast laat voor de werknemers. Dat kan dus ook een deel van de totale factuurwaarde zijn, zoals in dit geval € 750 in plaats van de volledige € 1.000. Qua fiscale toetsing gaat het erom dat het aanwijzen als eindheffingsloon ten laste van de vrije ruimte van die € 750 niet ongebruikelijk is.