Sinds 1 januari 2023 moeten digitale platforms gegevens en informatie over hun verkopers gaan bijhouden en in de administratie verwerken. De gegevens over 2023 moeten uiterlijk op 31 januari 2024 zijn gerapporteerd aan de Belastingdienst. Het is dus belangrijk dat de digitale platforms hun administratie zo inrichten dat zij de gegevens per 1 januari 2023 bij kunnen houden.
De Europese Unie heeft een richtlijn uitgevaardigd om de fiscale transparantie in de digitale economie te vergroten. Deze richtlijn heet ook wel DAC7 en verplicht digitale platforms informatie te verstrekken aan de Belastingdienst. Belastingautoriteiten van EU-lidstaten wisselen de inlichtingen uit de rapportages automatisch uit. Hierdoor hebben zij zicht op de inkomsten van verkopers en kunnen zij verschuldigde BTW (tools) vaststellen. Zo kan fraude worden tegengegaan. Dit betekent wel dat digitale platforms allerlei gegevens over hun verkopers moeten gaan bijhouden.
De volgende stap is dat per 1 januari 2024 betalingsverwerkers binnen de EU-gegevens over uitgevoerde e-commercetransacties moeten delen met lokale belastingautoriteiten. Het gaat hierbij om gegevens die het mogelijk maken om alle partijen die betrokken zijn bij een transactie te identificeren. Dit gaat:
Daarnaast moeten algemene gegevens over de transactie worden gedeeld, zoals bedrag, datum, valuta, enzovoorts. De gegevens worden gedeeld via een speciaal systeem met de lokale belastingdienst. Via de ‘Central Electronic System of Payment Information’ moeten de betalingsverwerkers de vereiste informatie eens per kwartaal uploaden. De implementatie van deze regels duurt nog een tijd, toch is het goed om u voor te bereiden. Bent u een aanbieder van betalingsdiensten, begin dan zo snel mogelijk met het in kaart brengen van de wijzigingen voor uw onderneming.
Het doel van deze maatregel is dat de lokale belastingautoriteiten meer grip krijgen op wat belastingbetalers ontvangen en wat zij afdragen. Hierdoor sporen autoriteiten sneller BTW-fraude op. Betalingsverwerkers moeten grensoverschrijdende e-commercetransacties administreren (gedurende een periode van drie jaar). Deze transacties moeten via een speciaal systeem worden gedeeld met de lokale belastingautoriteiten. Hierbij is het van belang dat de betaling verricht wordt vanuit EU-land A en dat de betaling wordt ontvangen in EU-land B. Op dit moment worden non-EU partijen niet meegenomen in deze nieuwe regelgeving.