Thuiswerken kan leiden tot lagere beoordelingen. Wellicht omdat werknemers minder zichtbaar zijn of door de coronacrisis minder werk kunnen verzetten. Maar juist in deze periode van verplicht thuiswerken moeten leidinggevenden hun medewerkers niet structureel lager beoordelen.
Door het massale thuiswerken zijn medewerkers veel minder in beeld dan wanneer ze aanwezig zijn op kantoor. Dat kan de blik van de manager vertroebelen en zorgen dat beoordelingen lager uitvallen. Op kantoor is te aanschouwen hoe iedereen zich ijverig van zijn taken kwijt aan zijn bureau of in vergaderruimtes, maar wanneer mensen thuiswerken is dat zicht weg. Daarnaast kan het ook de harde werkelijkheid zijn: door het verplichte thuiswerken kunnen bepaalde medewerkers minder goed presteren. Omdat ze discipline missen of worden afgeleid door hun kroost, bijvoorbeeld. Zijn dat gegronde redenen voor een slechte beoordeling? Een gesprek met oprechte interesse is misschien een betere optie.
De coronacrisis buiten beschouwing latend, menen veel leidinggevenden dat werknemers die willen thuiswerken zich minder betrokken voelen bij de organisatie. Ook vinden ze dat thuiswerkers minder belang hechten aan het werk dan hun collega’s die fulltime op kantoor zitten. Dat leidt tot lagere prestatiebeoordelingen, zo blijkt uit onderzoek van bedrijfswetenschapper Maral Darouei van de Universiteit Leiden. Haar onderzoek vond plaats vóór de coronapandemie en toen thuiswerken dus nog een vrijwillige keuze was.
Factoren die volgens het onderzoek een rol spelen bij de lagere beoordelingen zijn het hebben van kinderen, geslacht en thuiswerkgedrag van de werknemer. Saillant detail: vooral thuiswerkers zonder kinderen worden lager gewaardeerd door met name mannelijke leidinggevenden die zelf nooit vanuit huis werken. Dat geeft de indruk dat voor hen thuiswerken pas acceptabel is als het gecombineerd wordt met zorgtaken. Die indruk is niet op feiten gebaseerd: uit het onderzoek kwam naar voren dat thuiswerkers juist efficiënter zijn. Ze ervaren minder tijdsdruk en een betere werk-privébalans. Ze hebben geen reistijd, geen afleiding van collega’s en meer autonomie in het plannen van hun werk. Dat maakt ze ook nog tevredener.