Wijzigen uw adresgegevens dan moet u dat doorgeven aan de Belastingdienst. Hiervoor hanteert de fiscus echter een bepaalde verplichte werkwijze. De Hoge Raad vindt echter dat de Belastingdienst niet het recht heeft om van u te eisen dat de adreswijziging op een bepaalde voorgeschreven wijze moet gebeuren.
In deze zaak ging het om een man die in 2004 emigreert naar Zwitserland. Het adres van zijn huis in Zwitserland was bekend bij de Belastingdienst. In zijn aangifte inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen over 2004 gaf de man een te conserveren inkomen op van € 1.175.773. Als buitenlands belastingplichtige moest hij in 2007 ook een aangifte inkomstenbelasting indienen over het jaar 2006. In deze aangifte vermeldde de man ook zijn nieuwe adres in Zwitserland. Op 12 juli 2007 kwam deze aangifte bij de Belastingdienst binnen. De fiscus stuurde de conserverende aanslag over 2004 echter op 7 december 2007 naar het oude adres. De man ontving een kopie van de aanslag pas op 29 september 2008. Hij maakte hiertegen bezwaar op 30 oktober 2008, maar de inspecteur vond dat het bezwaar te laat was.
De rechter moest uiteindelijk bepalen of er sprake was van een termijnoverschrijding. Het gerechtshof in Den Haag vond dat het niet aan de inspecteur was te wijten dat de conserverende aanslag eerst naar het verkeerde adres was verzonden. Voor het doorgeven van een nieuw adres had de man immers het formulier op de website moeten gebruiken. De Hoge Raad was het daar echter niet mee eens en gaf aan dat de Belastingdienst dit niet mocht eisen. In de wet stond hier namelijk niks over vermeld. Dit was alleen anders als op de aangifteformulieren duidelijk stond vermeld dat het niet mogelijk was om via dat formulier een adreswijziging door te geven. De Hoge Raad gaf de man dus gelijk. Het gerechtshof in Amsterdam moet de zaak nu verder afhandelen.
Hoge Raad, 13 juli 2012, LJN: BV1885