Van gênante bloopers tot leerzame momenten

12 oktober 2022 | Door redactie

‘Waar gehakt wordt, vallen spaanders’, ‘Het komt in de beste families voor’ en ‘Vergissen is menselijk’: tegelwijsheden te over waarin het maken van fouten vrij gemakkelijk vergeven wordt. Waarom is dit dan op de werkvloer nog niet altijd het geval?

In de bedrijfscultuur (tool) van een hoop organisaties is het nog altijd niet gebruikelijk om fouten te mógen maken. In plaats van een blunder openlijk te bespreken met de leidinggevende of de betrokken collega’s, kiezen werknemers er vaak voor om een foutje te verbergen of te verbloemen. Ze doen dit omdat ze weten dat het opbiechten van de blunder vervelende consequenties zal hebben, of ze weten niet óf dat het geval zal zijn. Nu voert het te ver om in zulke gevallen meteen van een angstcultuur te spreken, maar een gemiste kans is het zeker. Het is voor werknemers heel normaal om af en toe de mist in te gaan, en veel fouten op de werkvloer zijn zeker niet van dien aard dat de organisatie meteen faillissement (tools) moet aanvragen.

Proactief vs. achteraf

Een bijkomend voordeel is dat een werknemer die proactief eerlijk is over gemaakte missers op meer sympathie kan rekenen dan de werknemer aan wie achteraf een fout toe te schrijven blijkt. In een prettige en professionele werkomgeving is dergelijke eerlijkheid eerder een plus- dan een minpunt. Want ook andere werknemers zullen eerder hun fouten toegeven als ze zien en weten dat niemand daar schaamte voor hoeft te voelen.

Herhaling fouten voorkomen

Sterker nog: het is juist goed om een fout te bespreken en hier gezamenlijk lering uit te trekken. Flexibele leidinggevenden kunnen dan ook best eens een informeel overleg plannen waarin werknemers in een veilige omgeving en zonder enige consequenties over eerder gemaakte fouten en blunders kunnen vertellen. Door daar de juiste conclusies aan te verbinden en eventueel maatregelen te nemen, valt een herhaling van die fouten mogelijk te voorkomen.

Bijlagen bij dit bericht