Een holdingconstructie, waarbij een directeur-grootaandeelhouder (dga) via een holding een werkmaatschappij bestuurt, impliceert nog geen arbeidsrechtelijke relatie. De dga is dan ook niet verplicht verzekerd voor de werknemersverzekeringen. Dit oordeelde Gerechtshof Amsterdam onlangs.
De inspecteur was in hoger beroep gegaan nadat Rechtbank Noord-Holland in deze zaak had geoordeeld dat twee dga’s die indirect 40% van de aandelen in een werkmaatschappij hadden, niet als werknemers voor de werknemersverzekeringen telden. In hoger beroep gooide de inspecteur het over een andere boeg. Hij voerde aan dat de twee indirecte aandeelhouders gewoon gezien moesten worden als werknemers. Volgens de inspecteur waren de twee holding-bv’s alleen maar bedoeld om de dga’s in staat te stellen te werken voor de werkmaatschappij. De managementfee die de holdings hiervoor kregen, kon als loon worden aangemerkt.
Het gerechtshof kon zich hier echter niet in vinden. De gekozen constructie met de bijbehorende fiscale gevolgen was volgens de rechter niet onaanvaardbaar. De rechter wees er bovendien op dat de werkmaatschappij voor de twee dga’s terecht geen premies werknemersverzekeringen verschuldigd was: als de werk-bv de managementovereenkomst (tool) met de holdings zou opzeggen, zouden de dga’s hierdoor geen aanspraak kunnen maken op een werkloosheidsuitkering. Aangezien de inspecteur niet kon aantonen dat er in de praktijk sprake was van een dienstverband, bleef de uitspraak van de rechtbank in stand en waren de dga’s niet verplicht verzekerd.
Gerechtshof Amsterdam, 1 maart 2016, ECLI (verkort): 911