Als uw organisatie iets aan werknemers verstrekt of ter beschikking stelt, moet hieraan een waarde worden toegekend. Dat mag geen nattevingerwerk zijn: er zijn regels voor het bepalen van de waarde van dit zogeheten loon in natura.
Een verstrekking of terbeschikkingstelling aan werknemers moet in de meeste gevallen een waarde toegekend krijgen voor de verwerking ervan voor de loonheffingen. Het maakt daarbij geen verschil of de verstrekking of terbeschikkingstelling onbelast kan plaatsvinden. Er zijn vier mogelijke waardes:
In de praktijk zal uw organisatie meestal een factuur van een verstrekking of terbeschikkingstelling hebben. In dat geval is die factuur (inclusief BTW) het uitgangspunt voor de waarde van het loon in natura. Als er geen factuur is, moet de verstrekking of terbeschikkingstelling worden gewaardeerd op de waarde in het economisch verkeer. Dat is de gebruikelijke verkoop- of winkelwaarde inclusief BTW, oftewel de consumentenprijs inclusief BTW.
Voor bepaalde vormen van loon in natura moet uw organisatie een vastgestelde waarde hanteren. Als er zo’n forfaitaire waarde of normbedrag geldt, is dat vaste bedrag het uitgangspunt. Er gelden onder meer normbedragen voor kinderopvang (tool), onzakelijke kantinemaaltijden (tool), huisvesting en inwoning (tool) en het privégebruik van de auto van de zaak (tool).
Soms is de vastgestelde waarde van loon in natura door de Belastingdienst bepaald op een bedrag van € 0. Er is dan sprake van de zogenoemde nihilwaardering (tools). Nihilwaarderingen gelden uitsluitend voor loon in natura waarbij de werkplek gewoonlijk een grote rol speelt. Fiscaal gezien kwalificeert als werkplek elke plek waar werknemers van uw organisatie werkzaam zijn en waar uw organisatie op grond van de Arbowet verantwoordelijk voor is. Nihilwaarderingen zijn er onder meer voor consumpties op de werkplek (tool), ov-abonnementen (tool) en werkplekvoorzieningen (tool).