In 2017 kwamen 50 mensen om door een arbeidsongeval; in 2016 waren dat er 70. De meeste arbeidsongevallen vonden plaats in de bouw. Maar ook in andere sectoren zijn dodelijke slachtoffers gevallen. Meer aandacht voor veiligheid op de werkvloer en een taaleis moeten dit veranderen.
Inspectie SZW meldde deze week dat vooral in de bouwsector het aantal arbeidsongevallen met een dodelijke afloop is toegenomen in 2017. De laatste twee jaar is een verdubbeling te zien. Van negen doden in 2015 tot 20 in 2017. De stijging is volgens Inspectie SZW te wijten aan een toename van het aantal onderaannemers, zzp’ers en arbeidsmigranten in de sector. Er zijn onveilige situaties rond steigerbouw, het gebruik van apparatuur en de inzet van onervaren en onopgeleide werknemers. Hierdoor neemt het risico op arbeidsongevallen toe en komen bovendien veel meer bijna-ongevallen voor. Die zijn een goede indicatie voor ‘echte’ ongevallen, maar worden vaak niet gemeld. Dat is ook niet verplicht, maar het is wel verstandig een interne procedure voor het melden af te spreken.
Uit een eigen telling door de Stichting Arbeidsongevallen blijkt echter dat ook in de transportsector meer dodelijke slachtoffers waren te betreuren. Ook kwamen in 2017 zeker vijf mensen om door een arbeidsongeval met een heftruck. Ook hier lijken gebrek aan opleiding en veiligheidsbewustzijn een rol te spelen. Daarnaast overlijden er nog steeds jaarlijks werknemers aan een chronische ziekte die veroorzaakt is door werken met gevaarlijke stoffen, zoals de schildersziekte, asbestose en silicose. De stichting adviseert de bouw daarom hetzelfde te doen als de sector metaal. Die introduceerde het veiligheidsverbeterprogramma 5x beter. De bouwsector onderhandelt over een nieuwe cao en wil daarin een taaleis opnemen. Als alle werknemers goed Nederlands spreken, verkleint dat de risico’s.