Werknemers moeten minimaal tien dagen betaald verlof krijgen na de bevalling van hun partner. Daarover bereikten het voorzitterschap van de Europese Raad en het Europees Parlement onlangs overeenstemming.
De Europese plannen om de verlofregelingen uit te breiden, zijn niet nieuw. In juni vorig jaar stemde een meerderheid van de Europese ministers van Sociale Zaken hier al mee in. In het voorstel is onder meer opgenomen dat werknemers recht moeten krijgen op minimaal tien dagen partnerverlof. Tijdens dit verlof moet de werkgever hetzelfde salaris betalen als werknemers tijdens ziekte behoren te ontvangen (in Nederland minimaal 70% van het ‘normale’ loon).
Voor Nederland zal dit plan echter geen grote consequenties hebben. Door de Wet invoering extra geboorteverlof (WIEG) hebben werknemers sinds 1 januari 2019 al recht op éénmaal de wekelijkse arbeidsduur betaald verlof na de bevalling van hun partner. Per 1 juli 2020 wordt dit uitgebreid met een verlof dat een maximale duur heeft van vijfmaal de wekelijkse arbeidsduur. Aangezien de lidstaten – nadat het wetsvoorstel formeel is goedgekeurd – nog drie jaar de tijd krijgen voor de implementatie van de plannen, zal Nederland tegen die tijd al grotendeels (voor werknemers die minimaal twee dagen per week werken) aan deze maatregel voldoen.
Het Europees Parlement wil ook dat werknemers in Europa recht krijgen op vier maanden ouderschapsverlof, waarvan zij minimaal twee maanden betaald moeten krijgen (eerder werd nog gesproken over zes weken). De lidstaten mogen zelf bepalen hoe hoog het loon is dat werkgevers tijdens deze periode moeten doorbetalen. In Nederland hebben werknemers recht op 26 keer hun wekelijkse arbeidsduur aan ouderschapsverlof. Deze hele periode van het ouderschapsverlof is nu nog onbetaald, tenzij hier in de cao andere afspraken over zijn gemaakt.
In de Europese plannen is verder opgenomen dat werknemers recht krijgen op vijf dagen betaald mantelzorgverlof. In Nederland kunnen werknemers daar op dit moment al zorgverlof (tool) voor opnemen. Verder krijgen werknemers volgens de Europese plannen het recht om een verzoek in te dienen voor flexibiliteit in de werkuren en de werkplek. In Nederland hebben werknemers al een vergelijkbaar recht op basis van de Wet flexibel werken.