Een werknemer die onder werktijd naar een andere baan solliciteert, riskeert een ontslag op staande voet. Dat komt naar voren uit een zaak bij de kantonrechter in Bergen op Zoom, die een ontslag in stand hield omdat een werknemer niet eerlijk was geweest.
De zaak ontstond toen de werknemer te horen kreeg dat zijn tijdelijke contract niet zou worden verlengd. Een maand later riep de werkgever de werknemer op het matje omdat het volgsysteem van de bedrijfsauto leek aan te tonen dat de werknemer onder werktijd privéactiviteiten uitvoerde. Op verzoek stuurde de werknemer een overzicht van zijn activiteiten. In dit overzicht stonden twee afspraken voor sollicitaties, waar de werknemer met de bedrijfsauto naartoe was gereden. Nog diezelfde dag volgde een gesprek, waarin de werknemer op staande voet werd ontslagen.
De werknemer stapte naar de rechter, in eerste instantie om het ontslag te laten vernietigen. De werkgever stelde dat de werknemer ernstig verwijtbaar had gehandeld door onder werktijd naar privéafspraken te gaan en daarvoor zonder toestemming de bedrijfsauto te gebruiken. Het activiteitenoverzicht van de werknemer was bovendien onvolledig en niet helemaal juist. In het overzicht zouden een aantal privéafspraken ontbreken. De werknemer beweerde dat hij voor één van de afspraken vakantie-uren had aangevraagd en dat de rest van de afspraken niet privé was.
Voor een oordeel in deze zaak zette de kantonrechter eerst de vereisten voor een ontslag op staande voet (tool) op een rij: de werkgever moet onverwijld hebben opgezegd om een dringende reden, onder onverwijlde mededeling van die reden aan de werknemer. Uit de omstandigheden en het verweer van de werknemer haalde de rechter dat de werkgever aan de vereisten had voldaan.
Voor de inhoudelijke beoordeling stelde de rechter vast dat in de administratie niet was vastgelegd dat de werknemer vakantie-uren had aangevraagd. In de rittenadministratie was ook niets te vinden over zakelijke afspraken waarmee de werknemer de privéafspraken zou hebben gecombineerd. Verder kon de werkgever met stukken onderbouwen dat de werknemer sollicitatiegesprekken had gevoerd bij de afspraken. Zo had een organisatie een vacaturetekst naar het zakelijke e-mailadres van de werknemer gestuurd en had de werknemer die tekst naar zijn privémail doorgestuurd. In de Outlook-agenda van de werknemer stond een gesprek ingepland met die organisatie. De rechter oordeelde dat de werknemer meermaals had nagelaten om openheid van zaken te geven. Gelet op alle omstandigheden – waaronder het korte dienstverband – was het ontslag gerechtvaardigd. De werknemer kreeg geen vergoedingen mee en moest zelfs een schadevergoeding ophoesten.
Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 15 november 2022, ECLI (verkort): 8122