Met behulp van een geheime schriftelijke stemming kiezen werknemers de leden van de OR of de personeelsvertegenwoordiging (PVT). Is een OR of PVT echter niet op officiële wijze opgericht, dan kan dat betekenen dat de leden geen ontslagbescherming genieten. Maar ook zonder officiële oprichting blijkt de status van het orgaan de doorslag te geven. Bij regelmatig medezeggenschapsoverleg is de ontslagbescherming dus wel van toepassing.
In een organisatie had de werkgever een aantal werknemers benaderd om deel te nemen aan regulier werkoverleg. Deze overleggen werden door de deelnemende werknemers beschouwd als PVT-overleggen, omdat ze over medezeggenschapsonderwerpen gingen. Ongeveer anderhalf jaar na de start van deze werkoverleggen vroeg de werkgever ontslag aan voor de voorzitter van het overleg. UWV gaf hiervoor toestemming en de werkgever zei de arbeidsovereenkomst van de voorzitter op. De werknemer stapte hierop naar de rechter met een beroep op het wettelijke opzegverbod, omdat hij lid was van de PVT.
Volgens de werkgever was er echter geen sprake van een PVT in de zin van de Wet op de ondernemingsraden (WOR), er was slechts sprake van een werkoverleg. Daarbij had ook geen formele verkiezing plaatsgevonden. De rechter was echter van mening dat er wel degelijk sprake was van een PVT, want in de overleggen tussen de bestuurder en de PVT kwamen de gebruikelijke medezeggenschapskwesties aan bod. Ook had de PVT-voorzitter als voorbeeld de notulen van een PVT-vergadering laten zien. In de WOR waren bovendien geen sancties opgenomen als er niet aan de geheime schriftelijke stemming werd voldaan.
De rechter concludeerde dat er weliswaar geen formele stemming was geweest, maar dat dat niets afdeed aan de status van het medezeggenschapsorgaan. De werknemer was voorzitter van een PVT en daarmee was ook het opzegverbod van toepassing. De arbeidsovereenkomst bleef in stand en de werkgever moest het achterstallige loon betalen. Wil de werkgever de werknemer alsnog ontslaan, dan kan hij dit alleen via de kantonrechter doen.
Kantonrechter Eindhoven, 19 april 2013, LJN: BZ8330