De gemiddelde dekkingsgraad van de Nederlandse pensioenfondsen krabbelde in april op van 85% naar 90%. Dat is goed nieuws, aangezien de dekkingsgraad in maart nog naar 85% kelderde. Toch blijven de vooruitzichten onzeker en zijn kortingen aan het einde van 2020 een realistische verwachting.
Na een dieptepunt in maart, zag de gemiddelde dekkingsgraad van de Nederlandse pensioenfondsen in april weer een lichte stijging van 85% naar 90%. Dat blijkt uit de Pensioenthermometer van Aon die elke dag de hoogte van de gemiddelde dekkingsgraad bijhoudt.
De beleidsdekkingsgraad – gebaseerd op de gemiddelde dekkingsgraad van de afgelopen twaalf maanden – daalde daarentegen naar 99% en kwam onder het aangepaste tijdelijke wettelijk vereiste minimum van 100%.
De dekkingsgraad zag in april dan wel een licht herstel, hij blijft gevoelig voor veranderingen op de financiële markten wegens de economische onzekerheid die de coronacrisis veroorzaakt. Op dit moment zitten ook nog veel pensioenfondsen in de gevarenzone. De lage dekkingsgraad zou kunnen leiden tot kortingen eind 2020 op de pensioenuitkeringen. Of dat ook echt gebeurt, is niet zeker. Zo geven verschillende pensioenexperts aan dat afgelopen jaren kortingen vaker zijn uitgesteld of voorkomen door nieuwe regelgeving.
Een pensioenfonds heeft minimaal een dekkingsgraad (tool) van 100% nodig om de pensioenuitkeringen nu en in de toekomst te kunnen betalen. Een dekkingsgraad is dan ook een graadmeter voor de financiële gezondheid van een pensioenfonds. Hij geeft aan of een fonds voldoende geld in kas heeft om de pensioenen uit te keren. Niet alleen aan huidige, maar ook aan toekomstige gepensioneerden.