Werkgevers zitten niet te wachten op loondispensatie

22 maart 2018 | Door redactie

De afschaffing van de loonkostensubsidie en invoering van loondispensatie voor alle werknemers met een arbeidsbeperking wordt door werkgevers niet met open armen ontvangen. Ze zijn bang dat loondispensatie zorgt voor te veel administratieve rompslomp en te weinig zekerheid voor werknemers.

Door de aangekondigde omvorming van de loonkostensubsidie naar loondispensatie (tool) mogen werkgevers in de toekomst aan werknemers met een arbeidsbeperking minder betalen dan het wettelijk minimumloon. Het loon van de werknemer wordt dan aangevuld met een uitkering van de gemeente. Nu betalen werkgevers het wettelijk minimumloon (tool) – of het cao-loon als dat hoger ligt – en krijgen een subsidie voor het verschil tussen de loonwaarde van de werknemer en het wettelijk minimumloon.

Consequenties op een rij

De wisseltruc van loonkostensubsidie naar -dispensatie heeft een aantal gevolgen voor werkgevers en werknemers. Zo krijgen werkgevers geen lage-inkomensvoordeel (LIV) als zij een werknemer minder betalen dan het wettelijk minimumloon. Werknemers die geen volledig loon van hun werkgever krijgen, moeten een uitkering aanvragen. Die krijgen ze soms niet, omdat ze bijvoorbeeld een werkende partner hebben. Zij krijgen voor hetzelfde aantal werkuren daardoor veel minder betaald dan hun collega’s en veel minder dan onder de huidige regels voor loonkostensubsidie (tool). Bovendien bouwen deze werknemers veel minder pensioen en WW-rechten op.

70% werkgevers is tegen

Uit onderzoek van Cedris – de landelijke vereniging voor sociale werkgelegenheid en re-integratie – blijkt dat 70% van de werkgevers geen behoefte heeft aan de invoering van de loondispensatie. 80% is positief tot zeer positief over de loonkostensubsidie en 60% heeft negatieve verwachtingen van loondispensatie. Waar het merendeel van de 100 ondervraagde werkgevers voor vreest, is een toename van de hoeveelheid administratieve rompslomp. Bovendien zorgt loonkostensubsidie volgens hen voor gelijkwaardigheid voor mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt ten opzichte van andere werknemers. Bij loondispensatie worden juist de verschillen benadrukt.