Werkgevers zijn wettelijk verplicht om langdurig zieke werknemers in het tweede ziektejaar re-integratie tweede spoor aan te bieden. De werkgever kan dit zelf regelen, maar hij kan hiervoor ook de hulp van een arbeidsdeskundige inschakelen.
Als een werknemer ziek wordt, moeten zowel werkgever als werknemer zich inspannen voor werkhervatting. Het re-integratietraject (infographic) bevat een aantal verplichte stappen in een vaste volgorde. Die stappen staan in de Wet verbetering poortwachter. Een bijzondere situatie doet zich voor als de werknemer een jaar ziek is. Als re-integratie in de eigen functie of in de eigen organisatie lastig blijkt, kan de werkgever kijken naar mogelijkheden voor werkhervatting buiten de eigen organisatie. Dit wordt re-integratie tweede spoor (artikel) genoemd.
De werkgever kan de begeleiding naar werk buiten de eigen organisatie zelf doen, of dit uitbesteden. Een argument om het in eigen hand te houden, is dat de werkgever vaak goed zicht op de mogelijkheden van de werknemer, de lokale werkgelegenheid in de regio en de contacten heeft om de werknemer ergens voor te stellen. Het komt voor dat werkgevers onderling werknemers uitwisselen voor een tijdelijke of blijvende plaatsing. Soms zijn er binnen de branche afspraken om elkaars werknemers op te vangen, of (cao)afspraken over voorzieningen voor re-integratie.
Is dat allemaal niet het geval, dan kan het nuttig zijn om een externe deskundige in te schakelen. Ook als er sprake is van een verstoorde arbeidsrelatie of als de werknemer last heeft van psychische klachten waardoor het zelfvertrouwen is aangetast, kan extra begeleiding nodig zijn. Een succesvol tweede spoortraject omvat drie typen activiteiten: