Een zieke werknemer bouwt tijdens zijn hele ziekteperiode vakantiedagen op, ongeacht of de werknemer geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt is. Het doel van vakantie is herstellen, oftewel ‘recupereren’, van werk, maar ook van re-integratieverplichtingen. Wil de reintegrerende werknemer op vakantie, dan moet hij hiervoor vakantiedagen opnemen. Dit moet voor zijn gehele arbeidsduur, dus zowel voor de uren die hij niet kan werken vanwege ziekte, als voor de uren waarin hij wel kan werken. Voorwaarde is dat de vakantie de re-integratie en het herstel niet belemmert.

Toestemming van bedrijfsarts

De werknemer heeft voor de vakantie toestemming nodig van de werkgever én de bedrijfsarts. Het ligt daarbij voor de hand dat de werkgever zijn toestemming voor vakantie slechts verleent onder de voorwaarde dat de werknemer instemt met het afboeken van de vakantiedagen. Uit de wet volgt niet duidelijk of de zieke werknemer daarmee moet instemmen. U kunt dan stellen dat in het verzoek van de medewerker om met vakantie te mogen besloten ligt dat hij instemt met het afboeken van vakantiedagen. Als blijkt dat uw medewerker niet in staat is om van vakantie te recupereren, vanwege arbeidsongeschiktheid, mag u deze dagen niet als vakantiedagen aanmerken.

Volledig arbeidsongeschikt

Als een medewerker volledig arbeidsongeschikt is, en dus geen re-integratieactiviteiten verricht, mag u geen (wettelijke) vakantiedagen afschrijven van zijn vakantiesaldo. De dagen waarop hij met vakantie is, merkt u dan aan als ziektedagen. Het doel van vakantie is immers herstellen van werkzaamheden of re-integratieverplichtingen. Heeft uw medewerker geen re-integratieverplichtingen, dan kan er ook geen sprake zijn van vakantie. De vakantiedagen van een arbeidsongeschikte werknemer die is vrijgesteld van re-integratieverplichtingen vervallen daarbij niet na zes maanden. Deze verjaren na vijf jaar, na het jaar waarin de vakantiedagen zijn verworven, op voorwaarde dat hij de dagen niet heeft kunnen opnemen.