Werkgevers mogen ook in januari de vaste reiskostenvergoeding onbelast doorbetalen als het reispatroon van een werknemer anders is vanwege de coronacrisis. Deze noodmaatregel zou per 1 januari 2021 eindigen, maar het kabinet verlengt de maatregel vanwege de nieuwe lockdown.
Werkgevers mogen vanwege de coronacrisis in 2020 een vaste reiskostenvergoeding onbelast blijven uitbetalen. Werkgevers hoeven geen gevolgen te verbinden aan een veranderd reispatroon van de werknemer die veel meer thuiswerkt en mogen blijven uitgaan van de feiten waarop de vaste reiskostenvergoeding is gebaseerd. Deze goedkeuring zou eindigen per 1 januari 2021.
Het kabinet gaat de gevolgen van deze regeling in januari bekijken. Ter overbrugging besloot het kabinet deze noodmaatregel te verlengen tot in ieder geval 1 februari 2021. Dat lieten onder meer de ministers Wiebes van Economische Zaken en Klimaat, Hoekstra van Financiën en Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid per brief weten aan de Eerste en Tweede Kamer. Voorwaarde is dat het vaste vergoedingen betreft die al voor 13 maart 2020 door de werkgever werden toegekend.
De werkgever is overigens niet wettelijk verplicht om de vaste reiskosten door te betalen als de werknemer deze kosten niet maakt. Als een werknemer langdurig (deels) thuis blijft door ziekte of door thuiswerken, is het redelijk dat de werkgever de vaste reiskostenvergoeding (deels) stopt.
Als in de arbeidsvoorwaardenregeling, personeelshandboek, arbeidsovereenkomst of collectieve arbeidsovereenkomst (cao) echter is bepaald dat de werkgever de reiskosten moet blijven vergoeden bij afwezigheid van de werknemer, moet hij dit wel blijven doen. Als er niets in een reglement of overeenkomst staat over de reiskosten, is het in principe voldoende om de werknemers schriftelijk te informeren over de stopzetting van de vergoeding. Het is wel goed om hierbij uit te leggen waarom dat gebeurt, bijvoorbeeld vanwege een noodzakelijke kostenbesparing.