Uitzendbureaus kunnen zich sinds 25 mei 2017 niet meer door de Belastingdienst in een vaksector laten indelen. De uitzondering die dit mogelijk maakte, is per die datum afgeschaft omdat andere werkgevers uit de vaksectoren hier de dupe van bleken te zijn.
Elke organisatie wordt ingedeeld in de sector waar zij volgens de Belastingdienst het beste bij past. De premies werknemersverzekeringen die de organisatie betaalt, hangen voor een deel van de sectorindeling af. De sectorpremie is namelijk afhankelijk van de instroom in de Werkloosheidswet (WW) in de betreffende sector. Hoe meer werknemers in de sector in de WW belanden, hoe hoger de sectorpremie WW die de werkgevers in de sector betalen. Kleine werkgevers betalen daarnaast ook nog een sectorale premie voor de Werkhervattingskas (tool).
Uitzendondernemingen vallen standaard onder ‘sector 52 – Uitzendbedrijven’. Maar volgens de Regeling Wet financiering sociale verzekeringen (WFSV) kon de Belastingdienst een uitzendonderneming op verzoek in een andere sector indelen als meer dan de helft van het premieplichtige loon van de uitzendonderneming aan die sector kon worden toegerekend. De aanname was dat die uitzendbureaus voor de premieheffing vergelijkbaar zijn met andere werkgevers in de vaksector.
Vaak pakt indeling in een vaksector voordeliger uit. Daarom maakten steeds meer uitzendbureaus van deze mogelijkheid gebruik. Demissionair minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft echter vastgesteld dat uitzendwerk in vaksectoren vaak hogere lasten voor de Werkloosheidswet en Ziektewet met zich meebrengt. Uitzendbureaus stuwen dus de premies voor de rest van de ondernemingen in die vaksector op. Daarom is op 24 mei 2017 een besluit in de Staatscourant gepubliceerd dat deze regeling voor nieuwe gevallen buiten werking stelt. Uitzendondernemingen die op 25 mei 2017 al waren ingedeeld in een vaksector, blijven die indeling behouden.