Als een werknemer op non-actief gesteld wordt tot het einde van zijn dienstbetrekking, is het loon over die periode loon uit tegenwoordige dienstbetrekking. Dat blijkt uit een uitspraak van de kantonrechter in Arnhem.
Bij een reorganisatie komt het weleens voor dat de werknemers die ontslagen worden, tot de datum van hun ontslag niet hoeven te werken. Zij worden op non-actief gesteld, maar krijgen wel gewoon hun loon doorbetaald. In zo’n geval moet de werkgever toch premies werknemersverzekeringen betalen. Uit een recente rechtszaak blijkt namelijk dat het loon over die periode loon uit tegenwoordige dienstbetrekking is.
In deze zaak had er in 2014 bij de organisatie een reorganisatie plaatsgevonden. Het dienstverband van meerdere werknemers werd beëindigd en ze werden tot hun ontslag (tools) op non-actief gesteld. De inspecteur van de Belastingdienst legde een naheffing op, omdat de werkgever het loon over die periode had aangemerkt als loon uit vroegere dienstbetrekking en dus geen premies werknemersverzekeringen betaald had. Volgens de inspecteur van de Belastingdienst was het loon uit tegenwoordige dienstbetrekking.
Volgens de rechter was het loon inderdaad loon uit tegenwoordige dienstbetrekking. Artikel 7:628 van het Burgerlijk Wetboek was daarbij doorslaggevend. Daarin staat dat de werknemer het recht behoudt op loon als hij de arbeid niet heeft verricht door een oorzaak die in redelijkheid voor rekening van de werkgever behoort te komen. Volgens de rechter blijkt uit de wettekst en de parlementaire toelichting daarop dat het loon over de periode van non-actiefstelling loon uit tegenwoordige dienstbetrekking is.
Rechtbank Gelderland, 20 oktober 2016, ECLI (verkort): 5538