Als een werkgever zakelijke huisvesting regelt voor werknemers, moet hij daarvoor een normbedrag hanteren. Dat normbedrag is per 1 januari 2020 gestegen. Soms geldt er een nihilwaardering voor huisvesting op de werkplek, maar zeker niet altijd!
Werkgevers die huisvesting op de werkplek en inwoning aan werknemers aanbieden, kunnen dit niet zomaar onbelast doen. Ze moeten onder de werkkostenregeling een normbedrag als belast loon behandelen. Dat normbedrag moet óf bij het loon van de werknemer geteld worden óf aangewezen worden als eindheffingsloon en ondergebracht worden in de vrije ruimte. Voor 2020 bedraagt het normbedrag voor huisvesting en inwoning € 5,60 per dag. Dit staat in uitgave 2 van de Nieuwsbrief Loonheffingen 2020 (pdf). Dit bedrag is inclusief energie, water en bewassing. In 2019 was dit bedrag € 5,55.
Voor huisvesting op de werkplek die nodig is voor het behoorlijk vervullen van de dienstbetrekking geldt een nihilwaardering. Onder voorwaarden mogen werkgevers deze huisvesting dus onbelast aan werknemers bieden. Dat geldt bijvoorbeeld voor brandweerlieden die op de kazerne slapen, werknemers in de zorg die slaapdiensten hebben of werknemers die aan boord van een schip verblijven. De voorwaarden zijn:
Als de werkgever de huisvestingskosten onderbrengt in de vrije ruimte, is het niet nodig om de kosten per werknemer te administreren. Het is voldoende om het aantal dagen huisvesting te vermenigvuldigen met het aantal werknemers dat er gebruik van maakt en de uitkomst daarvan te vermenigvuldigen met het normbedrag.
Als de werknemers een eigen bijdrage betalen voor de huisvesting, komt deze in mindering op het normbedrag. Het resterende bedrag mag daardoor niet lager dan nul worden. Het normbedrag geldt bovendien per werknemer. Als de werkgever de huisvesting ook verstrekt aan één of meer gezinsleden van de werknemer, wordt het bedrag dus niet hoger.