In sommige situaties geen of lagere transitievergoeding

Steeds meer organisaties hebben onvoldoende geld in kas om een transitievergoeding te betalen, zo kwam deze maand naar voren in een item van BNR Nieuwsradio. Organisaties verkeren in financiële nood en willen daarom tot ontslag overgaan, maar de transitievergoeding bemoeilijkt dit. En dus houden de problemen aan. Vakbond CNV concludeerde eerder al dat sommige werkgevers het recht op de transitievergoeding proberen te negeren. Vanuit het kamp van de werkgevers is gevraagd aan de overheid om transitievergoedingen te voorfinancieren en de kosten later – als het weer beter met de economie gaat – te verrekenen. Het ‘coronakabinet’ wil echter ontslagen niet faciliteren. Een werkgever kan wel onder voorwaarden de transitievergoeding in termijnen betalen, de vergoeding verlagen met scholingskosten of een compensatie voor de vergoeding ontvangen.

Geen transitievergoeding voor oude of jonge werknemer

Elke werknemer die onvrijwillig uit dienst treedt – omdat de werkgever hem ontslaat of zijn contract niet verlengt of omdat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld – heeft in principe recht op de transitievergoeding. Maar in de volgende gevallen is de vergoeding niet verplicht:

• De arbeidsovereenkomst wordt beëindigd of niet verlengd omdat de werknemer de AOW- of andere pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt.
• Het einde van de samenwerking is een gevolg van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werknemer.
• De werknemer is nog geen 18 jaar én werkt gemiddeld maximaal 12 uur per week.
• De werkgever is failliet verklaard, is surseance van betaling verleend of zit in de schuldsanering.
• Er is sprake van ontslag om bedrijfseconomische redenen en de cao bevat hiervoor een voorziening die de transitievergoeding kan vervangen.
• De werkgever neemt het initiatief voor het ontslag, maar de werkgever en werknemer sluiten een beëindigingsovereenkomst (tool) voor ontslag met wederzijds goedvinden.