Onder de oude regels voor vergoedingen en verstrekkingen bestond er een aparte regeling voor geschenken met ideële waarde. De werkkostenregeling kent hier echter geen speciale bepalingen meer voor. Dat betekent dat zulke geschenken in principe ten laste van de vrije ruimte komen.
Het oude regime voor vergoedingen en verstrekkingen behandelde geschenken die uw onderneming aan werknemers gaf, niet als loon als het geschenk vooral een ideële waarde had. Hierbij kunt u denken aan een portret of vulpen bij het dienstjubileum of vertrek van een werknemer, of een kleinigheidje ter ere van Pasen of een andere feestdag. De gevoelswaarde van het geschenk moest wel zwaarder wegen dan de geldwaarde of gebruikswaarde.
De werkkostenregeling kent geen aparte regeling voor geschenken met een ideële waarde. Dat betekent dat u zulke geschenken – nu de WKR verplichte kost is – in principe alleen onbelast kunt laten voor de werknemer door ze als eindheffingsloon ten laste van de vrije ruimte te laten komen.
Er zijn nog wel een paar specifieke omstandigheden te bedenken waarin deze geschenken niet van de vrije ruimte snoepen. Daarvan is sprake als: