Een iPad of andere tablet is onder de oude regels voor vergoedingen en verstrekkingen geen communicatiemiddel, maar een computer. Dit blijkt uit een recent arrest van de Hoge Raad.
Het vergoeden of verstrekken van een tablet mocht onder de oude regels voor vergoedingen en verstrekkingen alleen onbelast gebeuren bij een zakelijk gebruik van minimaal 90%. Dit heeft de Hoge Raad onlangs bepaald. Tablets vallen namelijk onder de regels van computers en dergelijke apparatuur. Als de Hoge Raad tablets zou hebben aangemerkt als communicatiemiddel, was een onbelaste vergoeding of verstrekking al bij meer dan 10% zakelijk gebruik mogelijk geweest.
Onder de werkkostenregeling is het onderscheid tussen communicatiemiddelen en computerapparatuur niet meer relevant. Als u vindt dat de werknemer de tablet nodig heeft voor zijn werk, valt hij onder het noodzakelijkheidscriterium (tool) en is deze belastingvrij te verstrekken, ongeacht het privégebruik. En kunt u het apparaat niet onder het noodzakelijkheidscriterium kwijt, dan kan de tablet nog onder de gerichte vrijstelling vallen, die geldt voor hulpmiddelen die de werknemer voor minstens 90% zakelijk moet gebruiken.
Eerder trok advocaat-generaal Niessen van de Hoge Raad al dezelfde conclusie. Het oordeel van de Hoge Raad staat haaks op dat van het gerechtshof, dat de communicatieopties van tablets zwaarder vond wegen dan de computermogelijkheden.
Hoge Raad, 11 september 2015, ECLI (verkort): 2496