Onder de werkkostenregeling (WKR) gelden er geen aparte regels voor geschenken met een ideële waarde. De waarde van deze geschenken moet u in principe tot het loon van de werknemer rekenen of ten laste brengen van de vrije ruimte in de WKR.
Het oude regime voor vergoedingen en verstrekkingen behandelde geschenken die u aan werknemers gaf, niet als loon als het geschenk vooral een ideële waarde had. Hierbij kunt u denken aan een portret of vulpen bij het dienstjubileum of het vertrek van een werknemer, of een kleinigheidje voor Pasen of een andere feestdag. De gevoelswaarde van het geschenk moest wel zwaarder wegen dan de geldwaarde of gebruikswaarde.
De WKR kent echter geen aparte regeling voor geschenken met een ideële waarde. Dit betekent dat u zulke geschenken – nu de WKR verplichte kost is – in principe alleen onbelast kunt laten voor de werknemer door ze als eindheffingsloon ten laste van de vrije ruimte te brengen.
Er zijn nog wel een paar specifieke omstandigheden te bedenken waarin deze geschenken niet van de vrije ruimte snoepen. Daarvan is sprake als: