Het sickbuildingsyndroom lijkt misschien gedateerd, maar het doet zich nog steeds voor. De term slaat op gebouwgerelateerde klachten die vooral ontstaan door een slecht binnenklimaat. Werkplekken met individuele regelmogelijkheden kunnen klachten voorkomen.
Het gebouw waarin werknemers hun werk moeten doen, heeft veel invloed op hun welbevinden. De temperatuur, luchtstroming, luchtvochtigheid en verlichting kunnen behoorlijk wat klachten opleveren. Bij te veel signalen is het belangrijk om actie te ondernemen. Veelvoorkomende klachten zijn:
Omdat deze signalen subjectief zijn (wat de één te warm vindt, is voor de ander prima) is het verband soms moeilijk te leggen. Als klachten gebouwgerelateerd zijn, verdwijnen ze vaak nadat werknemers het bedrijfspand of de werkplek hebben verlaten. Ze zijn in het weekend en tijdens vakanties altijd klachtenvrij. Ook andere signalen kunnen erop wijzen dat binnenklimaat niet op orde is. Werknemers zijn bijvoorbeeld vaak verkouden, transpireren overmatig bij een hoge temperatuur, nemen opvallend vaak koffiepauze of kletsen opvallend vaak met collega’s, komen laat op het werk of vertrekken vroegtijdig.
De oorzaak van een sickbuildingsyndroom ligt vaak in het ventilatiesysteem: slecht onderhouden of een slecht ontwerp. Ook kan het systeem niet meer passen bij de functie die het gebouw na verloop van tijd heeft gekregen. Er zijn ook andere factoren die zorgen voor ongemak bij werknemers: de verlichting, geluidshinder en gebrek aan privacy. Maar de belangrijkste is gebrek aan regelmogelijkheden: kan de werknemer zelf een raam openzetten, de ventilatie (infographic) regelen, de zonwering laten zakken of de verwarming hoger of lager zetten? Het soort gebouw bepaalt de mogelijkheden. In een kantoortoren kunnen de ramen niet eens open. Maar waar mogelijk, kiest de werkgever het beste voor individuele voorzieningen. Klachten moeten altijd onderzocht worden. Sommige symptomen zoals dufheid en concentratieverlies vergroten de kans op fouten en onveilige situaties.