Waarom krijgen eigennamen in het ene geval wel en in het andere geval geen hoofdletter? Een korte samenvatting van deze taalregel die minder ingewikkeld is dan hij lijkt.
De hoofdregel is eenvoudig: u schrijft een hoofdletter aan het begin van eigennamen, bijvoorbeeld van personen, bedrijven, programma’s, bladen en aardrijkskundige namen. Denk aan Marcel, Mozart, Sligro, Ajax, Nieuwsuur, Trouw en Italië. In samenstellingen met en afleidingen van deze namen blijft de hoofdletter gehandhaafd als die nog steeds verwijzen naar die specifieke persoon of zaak. Dat betekent dus Marcels boek, Mozartconcert, Sligrovestiging, Ajacied, Nieuwsuuritem, Trouwartikel en Italiëreis.
Maar de Nederlandse taal zou de Nederlandse taal niet zijn zonder de nodige uitzonderingen en eigenaardigheden (tool). Verwijst het woord níet specifiek naar de bedoelde persoon of zaak, dan schrijft u eigennamen met een kleine letter. U krijgt dan dus een pietje precies, een verrukkelijke bordeaux, de benjamin van de familie, in braille geschreven, een kafka-achtige situatie en freudiaanse gedachten.
Deze kleineletterregel geldt ook voor samenstellingen met dergelijke namen (die dus niet naar de specifieke persoon of zaak verwijzen): brailleschrift, dopplereffect, downsyndroom en nijlpaard. Nu weet u ook meteen waarom er verschil in schrijfwijze is tussen Hij heeft de ziekte van Alzheimer (de persoon die die ziekte heeft ontdekt) en Hij heeft alzheimer (de ziekte zelf).
Meer informatie over het maken van professionele teksten vindt u in de toolbox Zo voorkomt u missers in uw schriftelijke communicatie.