Het kabinet gaat uit een ander vaatje tappen voor de wetgeving rond franchising. Aanvankelijk was het de bedoeling om de zogeheten franchisecode in de wet vast te leggen, maar staatssecretaris Keijzer van Economische Zaken komt daar nu van terug. Dit najaar komt ze met nieuwe wetgeving, die vooral de positie van de franchisenemer moet versterken.
Op papier is franchising een mooi concept. De franchisegever kan zich richten op het verbeteren van de formule en kan de dagelijkse beslommeringen overlaten aan de franchisenemer. Die kan op zijn beurt weer leunen op een beproefd winkelconcept. Maar de samenwerking loopt niet altijd even soepel. Zo is er de afgelopen jaren regelmatig juridisch gesteggeld over omzetprognoses (tool) van franchisegevers die niet bleken te kloppen.
Om de samenwerking te verbeteren hebben vertegenwoordigers van beide kampen in 2016 de Nederlandse Franchise Code (NFC) opgesteld. En om te zorgen dat die code ook zou worden toegepast, wilde het vorige kabinet de NFC (pdf) wettelijk te verankeren. Daarvoor werd zelfs al een internetconsultatie gehouden.
Uit de reacties op die consultatie bleek dat de code een splijtzwam is. Franchisenemers denken dat een wettelijke status voor de code hun positie gaat verbeteren, terwijl franchisegevers vinden dat er door de regels geen ruimte meer overblijft om te ondernemen.
Keijzer gooit het nu over een andere boeg en komt met een nieuwe wet, die dit najaar het licht moet zien. De nieuwe wet zal er vooral op gericht zijn om de positie van de franchisenemer te versterken. In plaats van de NFC in een wet te gieten wil Keijzer wettelijke regels opstellen voor hoe franchisegever en franchisenemer met elkaar om moeten gaan. Dat gaat om vier onderwerpen, blijkt uit een brief aan de Tweede Kamer (pdf):