De vereisten die nodig zijn voor het opstellen van een jaarrekening in Nederland zijn te vinden in Titel 9 boek 2 van het Burgerlijk Wetboek. Maar er gelden ook internationale normen voor het opstellen van de jaarrekening. De Nederlandse regelgevende instanties zijn namelijk door het lidmaatschap van de Europese Unie (EU) gebonden aan de verschillende Europese richtlijnen. Dan kunnen ondernemingen te maken krijgen met de International Financial Reporting Standards (IFRS).
Sinds 1 januari 2005 zijn beursgenoteerde ondernemingen in de EU verplicht om te rapporteren volgens de regels van de IFRS. Daarnaast zijn banken verplicht om zich te houden aan bepaalde regels van IFRS. De regels van IFRS zijn opgesteld en worden bijgehouden door de International Accounting Standards Board (IASB). De invoering van deze verplichte standaard moest ervoor zorgen dat ondernemingen (binnen Europa) qua jaarrekening en jaarverslag beter te vergelijken waren. Zo is het mogelijk om de financiële prestaties van ondernemingen uit verschillende landen naast elkaar te leggen. Daarnaast vergroot de IFRS de transparantie en daardoor verbetert de kwaliteit van de jaarrekeningen (tools). IFRS vereist namelijk dat ondernemingen relevante en betrouwbare informatie verstrekken en die ook voorzien van een uitgebreide toelichting. Dit zijn belangrijke elementen voor een transparante verslaglegging.
Een niet-beursgenoteerde onderneming is niet verplicht om de IFRS-normen toe te passen. In dat geval mag de onderneming gewoon gebruikmaken van het Nederlandse jaarrekeningenrecht. Het is voor ondernemingen wel mogelijk om hun jaarrekening op te stellen volgens de regels van IFRS (artikel 362 lid 8 boek 2 BW). Als gevolg van deze keuze wordt de onderneming per direct als ‘groot’ geclassificeerd. Dat betekent dat de onderneming controleplichtig. De jaarrekening moét dus door een accountant gecontroleerd worden (verdiepingsartikel).