De werkgever is verantwoordelijk voor een gezonde en veilige werkomgeving voor zijn werknemers. Wet- en regelgeving moet helpen om ervoor te zorgen dat dat ook gebeurt. Maar dat is meer dan een kwestie van de regels uit de Arbowet naleven.
De regels voor gezond en veilig werk staan onder andere in de Arbeidsomstandighedenwet, kortweg de Arbowet. Dat is een zogenoemde kaderwet. De wet geeft in de eerste plaats richtlijnen en geen concrete regels, en bestaat vooral uit verplichtingen voor de werkgever. De Arbowet bevat zogeheten doelvoorschriften, en vertelt dus wat iemand moet bereiken, maar zegt niets over de manier waarop dat moet gebeuren. Doelvoorschriften geven aan welk beschermingsniveau de werkgever moet bieden. Dat betekent dat de werkgever een behoorlijke vrijheid heeft om de arbozorg naar eigen inzicht in te richten. Hij mag dus zelf bepalen welke middelen ingezet worden, zolang het in de wet gestelde doel maar bereikt wordt: gezonde en veilige arbeidsomstandigheden.
De Arbowet verplicht werkgevers om een arbobeleid voor de organisatie te ontwikkelen en geeft ook aan wie welke rol speelt bij de uitvoering van dat beleid. Zo zijn er in de Arbowet dus ook regels te vinden voor de rol en taken van bijvoorbeeld de preventiemedewerker (tool) (hoewel die niet letterlijk in de wet wordt genoemd) en de bedrijfshulpverlening. Naast de Arbowet zijn nog het Arbeidsomstandighedenbesluit en de Arboregeling belangrijk. Het Arbobesluit bevat een uitwerking van de Arbowet. Hierin staan concretere voorschriften tegen arborisico’s. Die gaan bijvoorbeeld over de inrichting van de arbeidsplaatsen, gevaarlijke stoffen en biologische agentia, fysieke belasting en machineveiligheid. In de Arboregeling staan verdere uitwerkingen; deze is veel gedetailleerder.