De aanwijzing van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten als instelling waar beroepsziekten moeten worden gemeld, is voor de duur van vier jaar verlengd. Arbodiensten en bedrijfsartsen moeten hier een melding doen als ze bij een werknemer een beroepsziekte hebben geconstateerd.
Het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB) wordt voor de periode van 1 januari 2024 tot en met 31 december 2027 aangewezen als de instelling waar arbodiensten en bedrijfsartsen melding doen van een bij een werknemer aangetoonde beroepsziekte, zo meldt de Staatscourant op overheid.nl. Een belangrijke kerntaak van het NCvB is het registreren en signaleren van beroepsziekten. In de Arbowet staat dat de verplichting om beroepsziekten te melden, ligt bij ‘de persoon die belast is met de bijstand bij de begeleiding van werknemers die door ziekte niet in staat zijn hun arbeid te verrichten’. Dat is meestal de bedrijfsarts, maar het kan ook een keurings- of verzekeringsarts zijn. De procedure voor het melden van een beroepsziekte staat op de website van het NCvB: beroepsziekten.nl. Bedrijfsartsen mogen anoniem melden, dus zonder de werknemer en de werkgever te noemen.
Volgens artikel 1.11 lid 1. van de Arbeidsomstandighedenregeling is een beroepsziekte ‘een ziekte of aandoening als gevolg van een belasting die in overwegende mate in arbeid of arbeidsomstandigheden heeft plaatsgevonden’. Uit cijfers van het NCvB blijkt dat in 2021 in totaal 2.971 meldingen van beroepsziekten zijn geregistreerd. Het doel van het registreren van meldingen is het krijgen van inzicht in de verschillende beroepsziekten die zich voordoen en om signalen van nieuwe beroepsziekten op te pikken. Goede preventie van beroepsziekten kan alleen als duidelijk is waaruit het verband met werk precies bestaat. Meldingen moeten daaraan bijdragen. Als er sprake is van een beroepsziekte in de ogen van de bedrijfsarts, dan moet hij de werknemer in kwestie wel informeren dat zijn aandoening of ziekte verband houdt met zijn werk.