Werknemers uit het buitenland komen alleen voor de 30%-regeling voor vergoeding van extra kosten in aanmerking als ze over kennis of vaardigheden beschikken die schaars zijn. Dat betekent overigens nog niet dat er ook echt een tekort aan hun deskundigheid moet zijn, zo besloot het gerechtshof in Den Bosch onlangs.
Buitenlandse werknemers die in Nederland komen werken, kunnen gebruikmaken van de 30%-regeling. Uw onderneming mag hun 30% van hun loon inclusief vergoeding belastingvrij geven bij wijze van vergoeding van extra kosten voor het verblijf in Nederland. De werknemer moet dan wel aan een aantal voorwaarden voldoen:
Het hof in Den Bosch maakte kortgeleden duidelijk dat schaarste niet per se hoeft te betekenen dat er ook een tekort aan werknemers met de betreffende kennis en of vaardigheden is. Aan de andere kant is er bij een tekort wél altijd sprake van schaarste.
In de betreffende zaak liet een Duitse tandarts die in Nederland aan de slag ging de 30%-regeling toepassen. De inspecteur had daar bezwaar tegen, aangezien er in ons land geen tekort aan tandartsen bestaat en de tandarts dus niet aan één van de voorwaarden voldeed.
De tandarts maakte het eerdergenoemde onderscheid tussen schaarste en tekort. Het hof constateerde toen dat er in de jurisprudentie nog geen duidelijke uitleg van het begrip ‘schaarste’ te vinden was.
Op basis van allerlei gegevens over de herkomst van tandartsen in Nederland gaf het hof de tandarts gelijk. Van de nieuwe tandartsen die ieder jaar in Nederland aan de slag gaan, blijkt al sinds 2005 ongeveer de helft uit het buitenland te komen. Samen met de instroom vanuit de Nederlandse universiteiten levert dat in ons land gemiddeld genomen voldoende tandartsen op. Zonder de instroom uit het buitenland zouden er echter tekorten ontstaan, dus is er wel degelijk sprake van schaarste. De tandarts mocht de 30%-regeling dan ook blijven toepassen.
Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 20 september 2013, ECLI (verkort): 4302