Vrouwen, migranten en LHBTI’s hebben vaker last van spier- en skeletaandoeningen. Eén van de oorzaken is dat zij vaker discriminatie ervaren dan andere groepen, waardoor deze fysieke klachten kunnen ontstaan.
Discriminatie doet wat met mensen: dat blijkt maar weer uit een rapport van het Europees Agentschap voor Veiligheid op het Werk (EU-OSHA). Vrouwen, LHBTI’s en migranten ontwikkelen vaker spier- en skeletaandoeningen dan andere groepen. Een belangrijke oorzaak daarvoor is de psychische druk waar deze groep aan blootgesteld wordt op het werk. Zij worden vaker gepest, uitgescholden, seksueel lastig gevallen en gediscrimineerd. Hierdoor kampen ze met weinig zelfvertrouwen, faalangst en stress, waardoor ze vatbaarder worden voor angstaanvallen, depressies of een burn-out. Maar het kan zich dus ook fysiek uiten. Stress (tool) leidt tot constante spierspanning en die kan op haar beurt weer spier- en skeletaandoeningen tot gevolg hebben.
Ook het werk zelf werkt spier- en skeletklachten in de hand. Vrouwen, LHBTI’s en migranten hebben vaker werk waarbij ze langdurig dezelfde bewegingen moeten maken, in lastige houdingen werken, langdurig achtereen zitten, knielen of zware gewichten moeten tillen. Hierdoor ontwikkelen ze bijvoorbeeld rugpijn, nek- en schouderklachten of pijn aan de benen. Ook werken ze vaak in beroepen waar de tijdsdruk hoog is en ze structureel te weinig tijd hebben om hun taken af te ronden.
Organisatorische aspecten werken dit probleem vaak nog in de hand. Omdat deze groep minder snel carrière maakt, blijven ze lang in een functie die ongunstige gezondheidseffecten (tool) heeft. Ook zijn ze ondervertegenwoordigd in de hogere regionen van een organisatie, zodat hun problemen slecht ‘gezien’ worden. Daarnaast draagt onderbetaling of – in het geval van vrouwen – minder betaald krijgen voor hetzelfde werk bij aan stress en minderwaardige gevoelens.