In het Handboek Loonheffingen 2019 is opgenomen dat een werknemer een woonplaatsverklaring kan aanvragen bij de fiscus. Dit klopt echter niet. De werkgever moet namelijk zelf bepalen van welk land de werknemer inwoner is. De foute informatie wordt verwijderd.
Vanaf dit jaar moet iedere organisatie van elke werknemer weten van welk land hij inwoner is. Daar hangt namelijk van af of hij bij het berekenen van de loonheffingen in aanmerking komt voor de volledige loonheffingskorting (tool) of niet. Alleen inwoners van Nederland hebben vanaf dit jaar nog maar recht op het belastingdeel én het premiedeel van alle onderdelen van de loonheffingskorting. Er zijn momenteel dan ook drie groepen werknemers, met voor elke groep aparte loonbelastingtabellen.
Uit de loonadministratie moet blijken in welk van de bovengenoemde drie groepen de werknemer valt. Daar hangt van af welke loonbelastingtabel uw organisatie voor hem moet hanteren. Meestal valt het land waar een werknemer inwoner is wel af te leiden uit gegevens die de werknemer eerder heeft aangeleverd, zoals de gegevens voor de loonheffingen, reiskostendeclaraties en gegevens over beoordeling van de verzekeringsplicht.
In het Handboek Loonheffingen (tool) is nu nog opgenomen dat een werknemer een woonplaatsverklaring kan aanvragen bij de Belastingdienst kantoor Arnhem, waardoor hij voor de loonheffingen als inwoner van Nederland behandeld kan worden. Deze informatie is echter fout. De werkgever van de werknemer moet namelijk zelf bepalen van welk land zijn werknemer inwoner is. Als uw organisatie een werknemer toch een woonplaatsverklaring aan heeft laten vragen, krijgt de werknemer een brief waarin staat dat de Belastingdienst deze verklaring niet afgeeft.
De foute informatie van de fiscus wordt in de vierde uitgave van de Nieuwsbrief Loonheffingen 2019 verwijderd. De correctie in het Handboek Loonheffingen volgt ook zo snel mogelijk.